Հետաքրքիր է, որ երեկ հենց այդ մասին էինք խոսում. ծանոթուհիս ասաց, որ ծննդաբերությունից հետո իր մոտ շատ մեծ թութք էր առաջացել, ցավերն անտանելի են եղել: Պատրաստվել է գնալ վիրահատության, երբ նրան տեսության է եկել մի մամիկ եւ ասել.§Ոչ մի վիրահատության էլ չես գնալու, ես քեզ կբուժեմ, չեմ թողնի, որ դանակի տակ ընկնես: Որեմն էսպես. ամեն առավոտ, անոթի վիճակում, կուլ ես տալիս 1 թեյի գդալի չափով մաքուր, հալած տնական յուղ: Վերջ: Պետք է վեց ամիս կուլ տաս: ¦ Ծանոթուհիս ասաց՝ յուղը կուլ տալու առաջին օրվանից հասկացա, որ ցավը մեղմանում է, երրորդ օրը, գրեթե, ցավ չունեի, շաբաթվա վերջին թութքն անհետացել էր. բայց ես ոչ թե 6 ամիս կուլ տվեցի այդ մաքուր յուղը, այլ մոտ մեկ ամիս: Առ այսօր մոռացել եմ թութքի ցավի մասին: